گوناگونی ژنتیکی ایزوله های بالینی سالمونلا انتریکا سرووار تیفی موریوم

چکیده   اهداف: باکتری­های سالمونلا از مهم­ترین عوامل ایجاد­کننده گاستروانتریت در انسان هستند. سالمونلا تیفی موریوم علاوه بر انسان، میزبان­های زیادی داشته و امکان شیوع آن در جامعه بالاست. این مطالعه با هدف ارزیابی گوناگونی ریبوتایپی ایزوله­های بالینی سالمونلا انتریکا، سرووار تیفی موریوم جداشده از برخی بیمارستان­های تهران انجام شد.   روش ها: این پژوهش توصیفی در یک دوره زمانی سه­ساله از سال 1386 تا 1389 انجام شد. نمونه­های بالینی بیماران مشکوک به عفونت با سالمونلا مراجعه­کننده به تعدادی از بیمارستان­های تهران بررسی شدند. پس از تشخیص در محیط­های کشت انتخابی و استفاده از روش­های استاندارد سرولوژیک و باکتریولوژیک، dna سویه­ها به­روش فنل- کلروفرم استخراج شد و گوناگونی ژنتیکی ایزوله­های بالینی سالمونلا انتریکا سرووار تیفی موریوم به کمک روش ریبوتایپینگ ارزیابی شد.   یافته ها: الگوی باندی در تمامی ایزوله­ها دارای اندازه­ای بین 4/1 و 8/16 کیلوباز بود. بر پایه گوناگونی نواحی ژنومی ریبوزومی، ایزوله­های سروتایپ تیفی موریوم در 7 دسته تقسیم شدند. بیشترین تعداد سویه ها (5 مورد) در دسته 2b قرار داشت. سه ایزوله این سروتایپ در دسته 6b ، و مابقی هرکدام به تعداد 1 ایزوله در سایر دسته­ها قرار گرفتند. نتیجه گیری: سویه­های در گردش سالمونلا انتریکا سروتایپ تیفی موریوم در بیمارستان­های مورد مطالعه در تهران، صرفاً متعلق به یک ریبوتایپ خاص نیستند و از گوناگونی ریبوتایپی برخوردارند، ولی برای قضاوت دقیق تر در مورد وجود کلون های محدود یا گسترده و ارتباط میان سویه های این سروتایپ لازم است سایر روش های تایپینگ مولکولی مورد استفاده قرارگیرند.